ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ, ΛΥΣΑΝΔΡΟ

Δ: Καλησπέρα σας κ. Λύσανδρε. Πρόσφατα έλαβε τέλος ένας μακροχρόνιος πόλεμος μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αθηναίων, ο οποίος σας ανέδειξε νικητές. Μετά από αυτή σας τη νίκη έχετε καταφέρει να κερδίσετε το θαυμασμό όλων των Ελλήνων. Για σας, ως αρχηγό της σπαρτιατικής παράταξης υποθέτουμε πως δεν ήταν εύκολο το έργο σας.

Λ: Καλησπέρα। Όντως αφού καταβάλαμε υπεράνθρωπες προσπάθειες και μετά από τόσες αιματηρές συγκρούσεις καταφέραμε να πετύχουμε το στόχο μας.

Δ: Τι πιστεύετε πως έπαιξε τον πιο καθοριστικό ρόλο για τη νίκη σας;

Λ: Στη Σπάρτη φροντίζουμε για τη σκληραγώγηση των αγοριών από μικρή ηλικία। Μόλις συμπληρώσουν το 7ο έτος της ηλικίας τους αρχίζει η στρατιωτική τους εκπαίδευση। Επομένως, έχουν μεγαλώσει προετοιμάζοντας τον εαυτό τους για οποιαδήποτε μάχη μπορεί να προκύψει, έχουν αποκτήσει δύναμη και πειθαρχία. Κατά τη γνώμη μου αυτός ήταν και ο παράγοντας που συντέλεσε περισσότερο στη νίκη μας.

Δ: Σε ότι αφορά στην ενδυμασία του στρατού, προέκυψαν προβλήματα;

Λ: Όχι, αντιθέτως! Ο κόκκινος μανδύας που φορούσαν οι στρατιώτες όχι μόνο κάλυπτε τα τραύματα, αλλά τρόμαζε και τους αντιπάλους. Αποφεύγαμε να φοράμε σανδάλια στις μάχες, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα της φάλαγγας, γι’ αυτό και πολεμούσαμε ξυπόλητοι.

Δ: Υπήρχε η διάθεση από ορισμένους στρατιώτες να εγκαταλείψουν τη μάχη;

Λ: Σίγουρα υπήρξαν στιγμές που κάποιοι ένιωθαν ανήμποροι να συνεχίσουν, είτε λόγω κάποιας σωματικής βλάβης, είτε ωθούμενοι από φόβο. Αυτό που τους κράτησε, όμως, ήταν το γεγονός ότι αν εγκατέλειπαν, ο λαός θα τους αποδοκίμαζε και αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την περιθωριοποίησή τους..

Δ: Πώς καταφέρατε να διατηρήσετε το στράτευμα οργανωμένο;

Λ: Για να λειτουργεί ο στρατός καλύτερα, φρόντισα ώστε να υπάρχει διαφορετικός αρχηγός σε κάθε τμήμα του. Έτσι, ήμασταν πιο οργανωμένοι, οι εντολές μου εκτελούνταν ταχύτερα και σωστότερα.

Δ: Θεωρείται πως κάποια λάθη του αθηναϊκού στρατού σας οδήγησαν πιο κοντά στη νίκη;

Λ: Το μεγαλύτερο λάθος τους ήταν ίσως το γεγονός ότι θεωρούσαν το στρατό τους ανίκητο και γι’ αυτό φέρθηκαν αλαζονικά, ώσπου τους αιφνιδιάσαμε αλλά πλέον ήταν αργά. Στη συνέχεια το μόνο που τους έμενε να κάνουν ήταν να ακολουθούν τις κινήσεις μας.

Δ: Ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνατε.

Λ: Ευχαρίστησή μου.

ΠΕΤΡΟΥΛΑ, ΚΩΣΤΑΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ